Medine’de kurulan İslam Devleti gün geçtikçe büyüyordu. Kavim kavim, kabile kabile Medine’ye akın eden halk, Peygamberimizin sohbetinde bulunuyor, İslam’ın yüce hakikatlerini dinledikten sonra Müslüman oluyorlardı. Resûlullah bir yandan Medine’ye gelen heyetlerle meşgul olurken, diğer yandan da komşu devlet ve hükümdarlara elçiler göndererek onları İslam’a davet ediyordu. İşte elçi olarak vazifelendirilen …
DevamıAdiyy bin Hâtem (r.a.)
Delilsiz, araştırmasız ve sadece taklidî olarak bir davayı benimseyenlerin, ileride karşılaşacakları küçük sarsıntılar karşısında tereddüde düşmeleri, hattâ o davadan vazgeçmeleri mümkündür. Düşünerek, akıl ve muhakeme ile bir davayı benimseyenlerin ise, ideallerine cansiperane sarıldıkları ve daha önce batıl davalarda gösterdikleri gayret ve sebatın fazlasını, girdikleri hak davada gösterdikleri görülmüştür. İslam tarihi …
DevamıAbdurrahman bin Ebî Bekir (r.a.)
Hz. Abdurrahman, Hz. Ebû Bekir’in (r.a.) oğluydu. Peygamberimizin kayınbiraderiydi. Hz. Ebû Bekir’in bütün ailesi kendisiyle birlikte İslam’la müşerref olduğu hâlde, Abdurrahman bir türlü Müslüman olmaya yanaşmamıştı. Bedir ve Uhud Savaşlarında müşriklerin safında yer aldı. Hattâ bu savaşlarda meydana çıkarak çarpışacak er diledi. Hz. Ebû Bekir, haddini aşan bu oğlunu cezalandırmak …
DevamıAbdullah bin Zülbicâdeyn (r.a.)
Saadet Asrı’nın mimarı, İki Cihan Güneşi Resûlulah Efendimiz (a.s.m.), Kur’ân hakikatlerini cihanşümul bir sesle ilan ederken, Cahiliye Devri’nin kökleşmiş batıl âdet ve itikatlarını da temizliyordu. İnsanlık tarihi içinde böylesine muazzam bir inkılabın eşine rastlanmamıştı. Âdet ve inançlarına, gelenek ve itikatlarına taassup ölçüsünü dahi aşan bir inatçılıkla bağlı olan Cahiliye Devri …
DevamıAbdullah bin Zübeyr (r.a.)
Hz. Ebû Bekir’in kızı Esma (r.a.) ile cennetle müjdelenen 10 sahabiden biri olan Zübeyr bin Avvam’ın (r.a.) oğluydu. Hicret’ten sonra Muhacirlerden doğan ilk çocuktu. Hicret’in 1. yılında dünyaya geldi. Hz. Abdullah’ın doğumu bütün Müslümanları sevince boğdu. Müslümanlar âdeta bayram ettiler, “Allahü ekber!” sesleri semaya yükseldi. Onların bu sevinçleri, Yahudilerin yalanlarının …
DevamıAbdullah bin Zeyd (r.a.)
Hz. Abdullah, Ensar’dandı. Akabe Biatı’na katılmıştı. Resûlullah’a bütün kalbiyle bağlıydı. Peygamberimizle birlikte bütün savaşlara iştirak etti. Çok büyük kahramanlıklar gösterdi. Mekke’nin Fethi’nde, Hazreç kabilesinden Hârisoğulları kolunun bayrağını taşıdı. Abdullah (r.a.), “Sahibü’l-Ezân” sıfatıyla tanınıyordu. Bu isim, namaz daveti olarak henüz ezan bilinmeden önce, onu aynen rüyasında gördüğü için verilmişti. Hadise şöyle …
DevamıAbdullah bin Üneys (r.a.)
Suffe Medresesi’nin talebelerinden bir kısmı evlendikten sonra da bu nur mektebine devam ediyordu. Bunlardan biri de Abdullah bin Üneys el-Cühenî’ydi. Resûlullah’a canını feda edercesine bağlıydı. Bedir ve Uhud Muharebeleri’nde İslam düşmanlarına göz açtırmayan Abdullah bin Üneys, Medine’ye biraz uzakta, çölde yaşayan bir bedeviydi.[1]Resûlullah’tan aldığı hakikat dersi sayesinde insanlara doğruyu, güzeli …
DevamıAbdullah bin Ümmü Mektûm (r.a.)
İslam’ın ilk yıllarında iman saadetine eren, Peygamberimizin müezzinlerinden olan, Medine’ye ilk hicret eden Muhacirler arasına giren ve 13 defa gaza ve seferler sırasında Peygamberimiz tarafından Medine’de vekil bırakılarak Müslümanlara namaz kıldıran Hz. Abdullah (r.a.), göz nimetinden mahrumdu, fakat kalbi ve basireti nurlu bahtiyarlandandı. İbni Ümmü Mektûm’un asıl ismi “Amr”dır, fakat …
DevamıAbdullah bin Süheyl (r.a.)
Hz. Abdullah, İslamiyet’in ilk yıllarında Müslüman oldu. Müşriklerin dayanılmaz işkencelerine maruz kaldı. Peygamberimizin müsaadesi üzerine Habeşistan’a hicret etti. Bir müddet orada kaldı. Rahattı. Kimse ibadetine engel olmuyordu. Fakat bütün Muhacirler gibi o da Resûlullah’tan ayrı kalmanın ıstırabını yaşıyordu. Daha fazla dayanamadı. Her türlü çile ve işkenceyi göze alarak Mekke’ye döndü. …
DevamıAbdullah bin Selâm (r.a.)
İslamiyet ruhları yeni yeni fethetmeye başlamıştı. Saadet güneşi olan Peygamberimize inen âyetler bir yandan bütün insanlığı hak ve hakikate çağırırken, diğer bir yandan, bilhassa Ehl-i Kitab’ı bu yüce dine davet etmekteydi. Bu davete uyanlara ebedî saadet müjdesi veriliyordu: “Ehl-i Kitab’ın hepsi bir değildir. Ehl-i Kitap içinde istikamet sahibi bir topluluk …
Devamı